iso

Τμήμα ψυχολογικής υποστήριξης & συμβουλευτικής

Ενώ οι ιατροί και το εν γένει επιστημονικό δυναμικό του Κέντρου κάνουν ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό για την επιτυχή έκβαση κάθε προσπάθειας, ταυτόχρονα κατανοούν ότι τα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της υπογονιμότητας, έρχονται συχνά αντιμέτωπα με την απογοήτευση της αποτυχίας.

Όταν η απόκτηση ενός παιδιού γίνεται αυτοσκοπός του ζευγαριού, η καταφυγή του στις σύγχρονες μεθόδους της ιατρικώς υποβοηθούμενης ανθρώπινης αναπαραγωγής και η αναμονή του αποτελέσματος συνιστά μία ψυχοφθόρο διαδικασία, η οποία τους φορτίζει με αρνητικά συναισθήματα, όπως εκείνα της θλίψης, της απογοήτευσης, του άγχους και του θυμού, της κατάθλιψης και της απόρριψης. Η Κλινική μας στα πλαίσια της συνεχούς προσπάθειας για πολύπλευρες, εξατομικευμένες παρεχόμενες υπηρεσίες, έχει ενσωματώσει στην καθημερινή της λειτουργία πρόγραμμα ψυχιατρικής-ψυχολογικής υποστήριξης με στόχο την ψυχική αποφόρτιση και ενδυνάμωση. Η υπογονιμότητα δυσκολεύει συναισθηματικά και τους δύο συντρόφους ίσως με διαφορετικό τρόπο τον καθένα ξεχωριστά. Μελέτες έχουν υποδείξει την ψυχική εξάντληση ως πρωταρχική αιτία παραίτησης ενός ζευγαριού, από το στόχο της δημιουργίας οικογένειας μέσω της εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Η ενίσχυση της συναισθηματικής αποδοχής του ζευγαριού ότι θα ενταχθεί σε πρόγραμμα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, ως η μοναδική ρεαλιστική επιλογή για την αντιμετώπιση του προβλήματος υπογονιμότητας που τους ταλανίζει, και μάλιστα ανεξάρτητα από το εάν αφορά στο γυναικείο ή ανδρικό παράγοντα ή σε συνδυασμό και των δύο, είναι μεγίστης σημασίας για τη συναισθηματική σταθερότητα και των δύο συντρόφων. Συναισθήματα ενοχής, θυμού, θλίψης αλλά και ανυπομονησίας πολύ συχνά εναλλάσσονται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ιδιαίτερα μετά το στάδιο της εμβρυομεταφοράς. Ο φόβος συνήθως κατέχει μια ιδιαίτερη θέση, αφού το ζευγάρι συχνά αισθάνεται ότι δεν έχει καμία ουσιαστική επιρροή στην εξέλιξη της προσπάθειας και πρέπει να αφεθεί με εμπιστοσύνη αποκλειστικά στο σχεδιασμό και την εμπειρία της διεπιστημονικής ομάδας.

Η δημιουργία σχέσης άρρηκτης εμπιστοσύνης μεταξύ του ζευγαριού και της διεπιστημονικής ομάδας είναι υψίστης σημασίας για την επίτευξη του κοινού στόχου. Πιθανή αρνητική έκβαση μιας συγκεκριμένης προσπάθειας δεν πρέπει να λειτουργεί αποθαρρυντικά και να εισπράττεται από το ζευγάρι ως μόνιμη καταστροφή αλλά να ενδυναμώνεται ψυχικά ώστε να ακολουθήσει σύντομα την επόμενη προτεινόμενη προσπάθεια από τον ιατρό τους.

Η καθοδήγηση σε μια πορεία συναισθηματικής ανακούφισης και ψυχικής ενδυνάμωσης είναι βασικός στόχος των προγραμμάτων ψυχολογικής υποστήριξης. Το ζευγάρι καθοδηγείται να ανακαλύπτει τρόπους λειτουργικής διαχείρισης των συναισθημάτων του που ψυχικά, τους ταλαιπωρούν, περιορίζοντας σημαντικά τη συχνότητα και την ένταση, άρα και την επίδρασή τους στην καθημερινή τους ζωή.

Η εξωσωματική γονιμοποίηση ως «ψυχοσωματική δοκιμασία» μπορεί να αποτελέσει για το ζευγάρι ή τον κάθε σύντροφο ξεχωριστά την αφορμή για μια βαθύτερη προσωπική αυτογνωσία.

Με τον τρόπο αυτό διαφυλάσσεται η ποιότητα ζωής των συντρόφων με σκοπό να μπορούν να λειτουργούν αποτελεσματικά και στους άλλους ρόλους ως επαγγελματίες, ως ερωτικοί σύντροφοι, αλλά και στους υπόλοιπους κοινωνικούς ρόλους τους. Πάνω απ' όλα οι σύντροφοι πρέπει να είναι σε θέση και οι δύο να αντλούν χαρά και ικανοποίηση από την καθημερινότητά τους, διατηρώντας την ποιότητα ζωής τους χωρίς σημαντικές μεταβολές.

Η χαρά της επίτευξης της κύησης, παράλληλα με την αγωνία για την υγιή ανάπτυξη του εμβρύου ή πολλές φορές το φόβο της πιθανής απώλειάς του, ταλαιπωρούν το ζευγάρι ιδιαίτερα κατά το πρώτο τρίμηνο. Είναι σημαντικό η γυναίκα να μπορεί να υποστηριχθεί για να μπορέσει να διαχειριστεί και να περιορίσει - κατά το δυνατόν - τα συναισθήματα αυτά που τη φορτίζουν καθημερινά. Το ζευγάρι είναι ο βασικός πυρήνας της οικογένειας, άρα ο σύντροφος πρέπει να ενθαρρυνθεί να βρει τη δική του θέση συμβολής στην πορεία αυτή. Οι σωματικές αλλαγές και οι ορμονικές επιδράσεις στη γυναίκα, η διαδικασία του τοκετού, καθώς και οι αλλαγές στη δομή της οικογένειας με τον ερχομό του παιδιού είναι ζητήματα που επεξεργαζόμαστε στη συμβουλευτική κατά την κύηση και τη λοχεία. Κατά την περίοδο της λοχείας πέρα των υπολοίπων αλλαγών εγκυμονεί ο κίνδυνος εμφάνισης ψυχοπαθολογίας (επιλόχειος κατάθλιψη) η οποία χρήζει άμεσου διαχείρισης, αντιμετώπισης και θεραπείας. Συγχρόνως δίνεται έμφαση στην ομαλή συναισθηματική μετάβαση στο γονεϊκό ρόλο με τη διαφορετικότητα που αυτή εμπεριέχει για κάθε σύντροφο.

Το προσωπικό ταξίδι του καθενός μέσα στη διαδικασία αυτή είναι απόλυτα μοναδικό και εμείς ως ειδικοί είμαστε συνοδοιπόροι σε αυτή τη διαδρομή με σεβασμό, ενσυναίσθηση, αγάπη και διάθεση στήριξης.