Είναι μία μέθοδος που έχει αναπτυχθεί διεθνώς και προσπαθεί να τελειοποιηθεί τα τελευταία χρόνια, με σκοπό να εξυπηρετήσει κυρίως γυναίκες που δεν πρέπει για λόγους υγείας να παίρνουν φάρμακα για τη διέγερση των ωοθηκών τους. Με τη μέθοδο αυτή εκμεταλλεύονται τα πρωτογενή ωοθυλάκια που περιέχει η ωοθήκη τους.
Έτσι η γυναίκα υπόκειται σε ωοληψία πολύ νωρίτερα (γύρω στην 7η-8η μέρα) από ό,τι όταν βρίσκεται σε διέγερση των ωοθηκών και στο εργαστήριο παραλαμβάνουμε ανώριμα ωάρια, τα οποία ωριμάζουμε σε ειδικά καλλιεργητικά υλικά.
Όταν και αν αυτά ωριμάσουν μετά από 1 ή 2 ημέρες τα γονιμοποιούμε με μικρογονιμοποίηση με το σπέρμα του συζύγου. Οι διαδικασίες στη συνέχεια είναι ίδιες με αυτές της εξωσωματικής γονιμοποίησης που περιγράφηκαν παραπάνω. Τα αποτελέσματα αυτής της μεθόδου είναι σαφώς χαμηλότερα από της κλασσικής εξωσωματικής, αλλά είναι μία εναλλακτική λύση για συγκεκριμένη ομάδα του γενικού πληθυσμού.
