Ενώ οι ιατροί και το εν γένει επιστημονικό δυναμικό του Κέντρου κάνουν ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό για την επιτυχή έκβαση κάθε προσπάθειας, ταυτόχρονα κατανοούν ότι τα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της υπογονιμότητας, έρχονται συχνά αντιμέτωπα με την απογοήτευση της αποτυχίας.
Όταν η απόκτηση ενός παιδιού γίνεται αυτοσκοπός του ζευγαριού, η καταφυγή του στις σύγχρονες μεθόδους της ιατρικώς υποβοηθούμενης ανθρώπινης αναπαραγωγής και η αναμονή του αποτελέσματος συνιστά μία ψυχοφθόρο διαδικασία, η οποία τους φορτίζει με αρνητικά συναισθήματα, όπως εκείνα της θλίψης, της απογοήτευσης, του άγχους και του θυμού, της κατάθλιψης και της απόρριψης. Η Κλινική μας στα πλαίσια της συνεχούς προσπάθειας για πολύπλευρες, εξατομικευμένες παρεχόμενες υπηρεσίες, έχει ενσωματώσει στην καθημερινή της λειτουργία πρόγραμμα ψυχολογικής υποστήριξης και συμβουλευτικής με στόχο την ψυχολογική αποφόρτιση. Είναι ανθρώπινο και απόλυτα αναμενόμενο, η υπογονιμότητα, συναισθηματικά, να δυσκολεύει και τους δύο συντρόφους ίσως με διαφορετικό τρόπο τον καθένα ξεχωριστά. Μελέτες έχουν υποδείξει την ψυχική εξάντληση ως πρωταρχική αιτία παραίτησης ενός ζευγαριού, από το στόχο της δημιουργίας οικογένειας μέσω της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Η ενίσχυση της συναισθηματικής αποδοχής του ζευγαριού ότι θα ενταχθεί σε πρόγραμμα εξωσωματικής γονιμοποίησης, ως η μοναδική ρεαλιστική επιλογή για την αντιμετώπιση του προβλήματος υπογονιμότητος που τους ταλανίζει, και μάλιστα ανεξάρτητα από το εάν αφορά στο γυναικείο ή ανδρικό παράγοντα ή σε συνδυασμό και των δύο, είναι μεγίστης σημασίας για τη συναισθηματική σταθερότητα και των δύο συντρόφων.
Η αποδοχή αυτή μετριάζει και ουσιαστικά διαφυλάσσει το ζευγάρι σε ένα μεγάλο βαθμό από τις δύσκολες εκείνες στιγμές που αναπόφευκτα θα προκύψουν σε κάποια φάση της διαδικασίας. Συναισθήματα ενοχής, θυμού, θλίψης αλλά και ανυπομονησίας πολύ συχνά εναλλάσσονται μέσα στη διαδικασία, ιδιαίτερα μετά το στάδιο της εμβρυομεταφοράς. Ο φόβος συνήθως κατέχει μια ιδιαίτερη θέση, αφού το ζευγάρι συχνά αισθάνεται ότι δεν έχει καμία ουσιαστική επιρροή στην εξέλιξη της προσπάθειας και πρέπει να αφεθεί με εμπιστοσύνη αποκλειστικά στο σχεδιασμό και την εμπειρία της επιστημονικής ομάδας.
Η δημιουργία σχέσης άρρηκτης εμπιστοσύνης μεταξύ της επιστημονικής ομάδας και του ζευγαριού είναι υψίστης σημασίας για την επίτευξη του κοινού στόχου. Τυχόν αρνητική έκβαση μιας συγκεκριμένης προσπάθειας δεν εισπράττεται συναισθηματικά ως μόνιμη ή καταστροφική παρ' όλο που η μη έλευση του προσδοκώμενου αναμένεται να εκφραστεί, για να είναι σε θέση, σύντομα το ζευγάρι να ακολουθήσει την επόμενη προτεινόμενη προσπάθεια από τον ιατρό τους.
Η καθοδήγηση σε μια πορεία συναισθηματικής ανακούφισης είναι βασικός στόχος των προγραμμάτων ψυχολογικής υποστήριξης. Το ζευγάρι καθοδηγείται να ανακαλύπτει τρόπους λειτουργικής διαχείρισης των συναισθημάτων του που ψυχικά, τους ταλαιπωρούν, περιορίζοντας σημαντικά τη συχνότητα και την ένταση, άρα και την επίδρασή τους στην καθημερινή τους ζωή.
Με τον τρόπο αυτό διαφυλάσσεται η ποιότητα ζωής των συντρόφων με σκοπό να μπορούν να λειτουργούν αποτελεσματικά και στους άλλους ρόλους ως επαγγελματίες, ως ερωτικοί σύντροφοι, αλλά και στους υπόλοιπους κοινωνικούς ρόλους τους. Πάνω απ' όλα οι σύντροφοι πρέπει να είναι σε θέση και οι δύο να αντλούν χαρά και ικανοποίηση από την καθημερινότητά τους, διατηρώντας την ποιότητα ζωής τους χωρίς σημαντικές μεταβολές.
Ως «ψυχοσωματική δοκιμασία» χαρακτηρίζεται η εξωσωματική γονιμοποίηση, για την πλειοψηφία των ζευγαριών, παρ' όλα αυτά μπορεί να αποτελέσει για τον κάθε σύντροφο ξεχωριστά την αφορμή για μια βαθύτερη προσωπική αυτογνωσία.
Η χαρά της επίτευξης της κύησης, παράλληλα με την αγωνία για την υγιή ανάπτυξη του εμβρύου ή πολλές φορές το φόβο της πιθανής απώλειάς του, ταλαιπωρούν το ζευγάρι ιδιαίτερα κατά το πρώτο τρίμηνο. Είναι σημαντικό η γυναίκα να μπορεί να υποστηριχθεί για να μπορέσει να διαχειριστεί και να περιορίσει - κατά το δυνατόν - τα συναισθήματα αυτά που τη φορτίζουν καθημερινά. Το ζευγάρι είναι ο βασικός πυρήνας της οικογένειας, άρα ο σύντροφος πρέπει να ενθαρρυνθεί να βρει τη δική του θέση συμβολής στην πορεία αυτή. Οι σωματικές αλλαγές στη γυναίκα, η διαδικασία του τοκετού, καθώς και οι αλλαγές στη δομή της οικογένειας με τον ερχομό του παιδιού είναι ζητήματα που επεξεργαζόμαστε στη συμβουλευτική κατά την κύηση. Παράλληλα δίνεται έμφαση στην ομαλή συναισθηματική μετάβαση στο γονεϊκό ρόλο με τη διαφορετικότητα που αυτή εμπεριέχει για κάθε σύντροφο.
Το προσωπικό ταξίδι του καθενός μέσα στη διαδικασία αυτή είναι απόλυτα μοναδικό, πέρα από τις επιστημονικές περιγραφές και αναλύσεις, όπως μοναδική είναι και η στιγμή της πρώτης αγκαλιάς, του δώρου ζωής που χαρίζει η εξωσωματική γονιμοποίηση σε εκατομμύρια ζευγάρια. Το βλέπουμε απλά στα μάτια τους παίρνοντας ενέργεια και εμείς να προχωρήσουμε μαζί στο δικό τους ταξίδι.
